റെഡ് ബുൾ എയർ റേസ്, 2003-ൽ സ്ഥാപിച്ച റെഡ് ബുൾ GmbH ആണ്, അത് അന്താരാഷ്ട്ര മത്സര പരമ്പരയാണ്, അതിൽ വേഗതയേറിയ സമയങ്ങളിൽ മത്സരാർഥികളെ ഒരു വെല്ലുവിളിയെ നേരിടാൻ കഴിയും. പൈലറ്റുകൾ ക്ലോക്കിലേക്ക് വ്യക്തിഗതമായി പറക്കുന്നതും പൈൽസുകളെ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന സ്ലാലോം കോഴ്സ് വഴി "എയർ ഗേറ്റ്സ്" എന്നറിയപ്പെടുന്നു. ഈ നഗരങ്ങൾ പ്രധാനമായും നഗരത്തിനടുത്തുള്ള വെള്ളത്തിനടിയിലായിട്ടാണ് നടക്കുന്നത്, പക്ഷേ അവയെ എയർഫെഡറുകളിലോ സ്വാഭാവിക അത്ഭുതങ്ങളിലോ നടത്തുന്നു. അവരോടൊപ്പം പ്രദർശന പരിപാടികളുടെ ഒരു പിന്തുണക്കുന്ന പരിപാടിയും ഉണ്ട്. മത്സരത്തിന്റെ ഒന്നാം ദിവസം ഉച്ചഭക്ഷണത്തിനു ശേഷം സാധാരണയായി പരുക്കിനെത്തുടർന്ന് ഫൈനൽ റണ്ണിന് ഫൈനൽ കളിക്കാം. ഈ സംഭവം വലിയ ജനക്കൂട്ടത്തെ ആകർഷിക്കുകയും, പല രാജ്യങ്ങളിലും, തൽസമയവും ടെലിവിഷനുകളും പ്രദർശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഓരോ എട്ട് സ്ഥലങ്ങളിലും ലോക ചാമ്പ്യൻഷിപ്പ് പോയിൻറുകൾ നേടിയിട്ടുണ്ട്. ചാംപ്യൻഷിപ്പിന്റെ അവസാനത്തിൽ ഏറ്റവുമധികം പോയിന്റ് ഉള്ള എയർ റേസർ റെഡ് ബുൾ എയർ റേസ് വേൾഡ് ചാമ്പ്യൻ ആയി മാറുന്നു. സുരക്ഷ മെച്ചപ്പെടുത്തലുകളുടെയും പുന: സംഘടനകളുടെയും മൂന്ന് വർഷത്തെ ഇടവേളയ്ക്കുശേഷം 2014 ൽ എയർ റേസ് പുനരാരംഭിച്ചു. റെഡ് ബൾ എയർ റേസ് ലോക ചാമ്പ്യൻഷിപ്പ് റെഡ് ബൾ ടിവിയിൽ തത്സമയം സംപ്രേഷണം ചെയ്യുന്നു. റെഡ് ബുൾ സ്പോർട്സ് ഡിസ്ക്കിങ് ടാങ്കിലെ 2001 ൽ റെഡ് ബുൾ എയർ റേസ് എന്ന ആശയം ഉരുത്തിരിഞ്ഞു. ലോകത്തെ മികച്ച പൈലറ്റുമാരുടെ കഴിവിനെ വെല്ലുവിളിക്കാൻ ഒരു പുതിയ വ്യോമയാന മത്സരം വികസിപ്പിക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യമായിരുന്നു അത്, ആകാശത്ത് ഒരു റേസ് സൃഷ്ടിച്ചു, അത് വേഗതയെക്കുറിച്ച് മാത്രമല്ല, കൃത്യതയും വൈദഗ്ധ്യവും ആയിരുന്നു. പൈലറ്റുമാർ ഉയർന്ന വേഗതയിൽ സഞ്ചരിക്കുന്ന പ്രത്യേകം രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത പ്രതിരോധ കോഴ്സിന്റെ രൂപകല്പനയാണിത്. 'എയർ ഗേറ്റ്സ്' എന്ന് ഇപ്പോൾ അറിയപ്പെടുന്ന പ്രോട്ടോടൈപ്പുകളുടെ വികസനം 2002 ൽ ആരംഭിച്ചു. പ്രശസ്ത ഹിമാലയൻ പൈലറ്റ് പെസ്റ്റർ ബെസാനിയി അവ വിജയകരമായി പരീക്ഷിച്ചു. ആസൂത്രണവും വികസനവും രണ്ടു വർഷത്തിനു ശേഷം, ആദ്യത്തെ ഔദ്യോഗിക റെഡ് ബൾ എയർ റേസ് 2003 ൽ ഓസ്ട്രിയയിലെ സെൽറ്റ്വെയിൽ പോകാൻ തയ്യാറായി. രണ്ടാമത്തേത് ഹങ്കറിയിലെ ബുഡാപെസ്റ്റിനടുത്തുള്ള ഒരു വർഷമായിരുന്നു. 2004-ൽ കെംബ്ലെ (ഇംഗ്ലണ്ട്), ബൂഡാപെസ്റ്റ് (ഹങ്കറി), റെനോ (യുഎസ്എ) എന്നിവിടങ്ങളിൽ മൂന്ന് റേസുകൾ നടന്നു. 2005 ൽ റെഡ് ബൾ എയർ റേസ് വേൾഡ് സീരീസ് ആയി ഈ പരമ്പര വികസിപ്പിച്ചു. ലോകത്തെ ഏഴ് റേസുകളിൽ പത്ത് പൈലറ്റ് പങ്കെടുത്തു. പേസ് ബെസാനിയി, കിർബി ചാംബ്ലിസ് എന്നിവർ യഥാക്രമം രണ്ടും മൂന്നും സ്ഥാനങ്ങളിൽ മൈക് മങ്ങോൾഡ് കിരീടം നേടി. 2006 ൽ എട്ട് റേസുകൾ നടന്നത് 11 പൈലറ്റുമാരാണ്. രണ്ടാം സീസണിൽ കിർബി ചാംബ്ലിസിന് കിരീടം കിരീടം നേടിക്കൊടുത്തു. 2007-ൽ, ദക്ഷിണ അമേരിക്കൻ മണ്ണിൽ റിയോ ഡി ജനീറോയിൽ നടന്ന ആദ്യ റേസിലുള്ള പത്ത് റേസുകൾ ഉൾപ്പെടുത്തി കലണ്ടർ വിപുലീകരിക്കപ്പെട്ടു. റെഡ് ബുൾ എയർ റേസ് വേൾഡ് ചാമ്പ്യൻ 2007 ൽ മൈക്ക് മങ്ങോൾഡ് തിരിച്ചുപിടിച്ചു. ലോകമെമ്പാടുമുള്ള എട്ട് റേസുകളിൽ 2008 ൽ 12 പൈലറ്റുമാർ പങ്കെടുത്തു. ഓസ്ട്രിയൻ പൈലറ്റ് ഹാൻസ് ആർച്ച് ചാമ്പ്യൻഷിപ്പ് നേടിയ ആദ്യ യൂറോപ്യൻ പേരായിരുന്നു. 2009 ൽ ഇതുവരെ 6 റേസിംഗുകളിൽ ഏറ്റവും കൂടുതലും പൈലറ്റുമാർ പങ്കെടുത്തിരുന്നു. കഴിഞ്ഞ രണ്ട് വർഷത്തിനിടക്ക് 12 ബ്രിട്ടീഷുകാരുടെ ലോക ചാമ്പ്യൻഷിപ്പ് മത്സരത്തിൽ പങ്കെടുത്തു.
എയർ റേസിംഗ് എന്നത് വളരെ പ്രത്യേക തരത്തിലുള്ള മോട്ടോർ പോർട്ടലാണ്, അതിൽ നിശ്ചിത ദൈർഘ്യത്തിൽ മത്സരിക്കുന്ന എയർപ്ലനുകളും മറ്റ് തരത്തിലുള്ള വിമാനങ്ങളും ഉൾപ്പെടുന്നു, വിജയി, ചുരുങ്ങിയ സമയംകൊണ്ട്, ഏറ്റവും കൂടുതൽ പോയിന്റുകൾ പൂർത്തിയാക്കാനോ, കണക്കാക്കിയ സമയം. പ്രഥമ ഡിഗ്രി എയർ എയർ റേസ് 1909 മേയ് 23-ന് ഫ്രാൻസിലെ പാരീ-ഏവിയേഷൻ എയർപോർട്ടിലെ പ്രിക്സ് ഡി ലാഗടൈനൈരിയിൽ നടന്നത്. നാലു പൈലറ്റുകൾ ഓട്ടത്തിൽ പ്രവേശിച്ചു. ഇരുവരും തുടങ്ങി. എന്നാൽ റേസ് ദൂരം പൂർത്തിയാക്കിയിട്ടില്ല. ഓട്ടം പൂർത്തിയാക്കിയില്ലെങ്കിൽ, വിജയികളാകുന്നവരെല്ലാം വിജയിയെന്ന് പറയപ്പെടുന്ന നിയമങ്ങൾ പോലെ ഇത് അപ്രതീക്ഷിതമായിരുന്നില്ല. പത്ത് സ്ഥലങ്ങളിൽ പകുതിയിലധികം കയ്യടക്കുന്ന ലിയോൺ ഡെലഗ്രേൻ, 2 കി.മീ (0.75 മില്ലി, 0.65 എൻമി) ലാപ്സ് വിജയിയായി പ്രഖ്യാപിച്ചു. 1909 ആഗസ്റ്റ് 22-29-ന് ഫ്രാൻസിലെ റീമിസിൽ ഗ്രാൻഡെ സെയിനിന്റെ ഡിവിഷൻ ദ ഏവിയേഷൻ ഡി ലാ ഷാംപൈനു മുന്നിൽ മറ്റു ചില ചെറിയ സംഭവങ്ങൾ അരങ്ങേറി. ആദ്യകാലത്തെ ഏറ്റവും വലിയ അന്താരാഷ്ട്ര വിമാനയാത്രയായിരുന്നു അത്. അക്കാലത്തെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട വിമാനകഥാപാത്രങ്ങളും പൈലറ്റുമാരും, അതുപോലെ പ്രശസ്തരായ താരങ്ങളും റോയൽറ്റിയും. ആദ്യ ഗോർഡൻ ബെന്നെറ്റ് ട്രോഫി മത്സരം ഗ്ലെൻ കർടിസാണ് വിജയിച്ചത്. രണ്ടാം സ്ഥാനത്തെത്തിയ ലൂയിസ് ബ്ലറിയോട്ട് അഞ്ച് സെക്കൻഡാണ് നേടിയത്. കുർദിസെയാണ് 'ലോക ചാമ്പ്യൻ എയർ റേസർ' എന്ന് നാമകരണം ചെയ്തത്. അമേരിക്കയിലെ ആദ്യത്തെ എയർ റേസ് 1910 ജനുവരി 10 മുതൽ 20 വരെ ലോസ് ആഞ്ചലസിലെ തെക്ക്കിംഗ്സ് ഫീൽഡിൽ നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. പൈലറ്റ് എ. റോയ് നോബെൻഷെ, ചാൾസ് വില്ലാർഡ് എന്നിവർ ഈ സംഘം സംഘടിപ്പിച്ചു. റെയിൽവേ മാഗ്നറ്റ് ഹെൻറി ഹണ്ടിങ്ടൺടൺ, ലോസ് ഏഞ്ചൽസ് വ്യാപാരികൾ, മാനുഫാക്ചറേഴ്സ് അസോസിയേഷൻ എന്നിവയിൽ നിന്ന് ധനസഹായം ഉയർത്തി. വില്യം റാൻഡോൾഫ് ഹാർസ്റ്റ് തന്റെ ലോസ് ഏഞ്ചൽസ് എക്സാമിനേറ്റർ എന്ന പരിപാടിയുടെ പരിപാടികളോടെയും ഒരു പത്രം പ്രചരിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു പനോരമ പാർസ് ഒരു ഹോട്ട് എയർ ബലൂൺ ഏർപ്പാടാക്കി. പരിപാടി 43 അംഗങ്ങളിൽ ആകൃഷ്ടനായിരുന്നു. അതിൽ 16 എണ്ണം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. അവിടെ വിമാനവാഹിനിക്കപ്പലും സൈനിക പൈലറ്ററുമായ ജിമ്മി ദൂൾലെറ്റ് പതിമൂന്നു വർഷത്തോളം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യ വിമാനം കണ്ടിരുന്നു. ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിന് മുമ്പുള്ള വർഷങ്ങളിൽ, വ്യോമയാന മേഖലയിലെ ജനകീയ താല്പര്യം യൂറോപ്പിലെ ധാരാളം വ്യോമനിരക്കുകളിലേക്ക് നയിച്ചു; 1911-ലെ സർക്യൂട്ട് ഓഫ് യൂറോപ്പ് റേസ്, ബ്രിട്ടീഷ് എയർ റേസിലെ ഡെയ്ലി മെയിൽ സർക്യൂട്ട്, ഏരിയൽ ഡെർബി എന്നിവയുൾപ്പെടെ.
ചീബയ്ക്ക് മുകളിലുള്ള ആകാശങ്ങൾ വീണ്ടും മോട്ടോർസ്പോർട്സ് ബൂട്ടറായി മാറുമ്പോൾ, സാമുവികളുടെ വീട് നാലാം തവണ റെഡ് ബൾ എയർ റേസ് തിരികെ സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നു. ജപ്പാനിലെ സിവിൽ ഏവിയേഷന്റെ ജന്മസ്ഥലമായിട്ടാണ് ചിബയുടെ വിസ്തൃതമായ മെട്രോപോളിസ് അറിയപ്പെടുന്നത്. യുദ്ധാനന്തര പാരമ്പര്യത്തിന്റെ പേരിലാണ് ഇത് അറിയപ്പെടുന്നത്. ലോക ചാമ്പ്യൻഷിപ്പിന്റെ ആത്മവിശ്വാസം പിടിച്ചെടുക്കാൻ പറ്റിയ നഗരമാണിത്.
2015 ൽ ലോക ചാമ്പ്യൻഷിപ്പ് സംഘടിപ്പിച്ചതിനു ശേഷം ആദ്യമായി ചൈബ വിൽക്കില്ലായിരുന്നു. 2016 ലെ ലോകചാമ്പ്യൻഷിപ്പിൽ ജപ്പാനിലെ പൈലറ്റ് ഒരു ഗോൾ പിറന്നപ്പോൾ 2016 ലും അവസാന വർഷത്തിലും ഹോംജോയ് ജോർജ് യൊഷിഹിദ് മുറെയ ഒരു മികച്ച വിജയം കരസ്ഥമാക്കി.
യാതൊരു ഷെഡ്യൂൾ അല്ലെങ്കിൽ ടിക്കറ്റ് ഇപ്പോൾ ഉണ്ട്.
日本、〒261-0021 千葉県千葉市美浜区 千葉市美浜区ひび野2-116 ഭൂപടം
This article uses material from the Wikipedia article "Air race", "RED BULL AIR RACE", which is released under the Creative Commons Attribution-Share-Alike License 3.0.
Content listed above is edited and modified some for making article reading easily. All content above are auto generated by service.
All images used in articles are placed as quotation. Each quotation URL are placed under images.
All maps provided by Google.